Według UNAIDS szczepionki przeciw COVID-19 są bezpieczne dla większości ludzi, w tym osób żyjących z HIV.

Szczepionki zawierają niewielką ilość materiału genetycznego wirusa SARS-CoV-2, który wywołuje COVID-19. Materiał ten stymuluje nasz własny układ odpornościowy do wytwarzania przeciwciał przeciwko wirusowi. Żadna z opracowywanych lub już zatwierdzonych szczepionek nie zawiera żywych wirusów, dlatego wszystkie powinny być bezpieczne dla osób z osłabionym układem odpornościowym. Powinny być zatem bezpieczne również dla osób żyjących z HIV, u których układ ten jest znacznie osłabiony.

Działania niepożądane

Po szczepieniu mogą wystąpić pewne działania niepożądane, co jest dość powszechne w przypadku szczepionek. Mogą do nich należeć ból ramienia, ból głowy i łagodna gorączka. U niewielu osób może wystąpić poważna reakcja alergiczna, dlatego po otrzymaniu szczepionki należy przez 15-30 minut pozostawać pod nadzorem lekarza. Dotyczy to wszystkich szczepionek, a nie tylko konkretnie tych przeciw COVID-19. U osób żyjących z HIV nie występuje podwyższone ryzyko wystąpienia rzadkich, poważnych działań niepożądanych.

Czy osoby żyjące z HIV powinny się szczepić?

Dzięki zaszczepieniu się przeciwko COVID-19 osoby żyjące z HIV uzyskają takie same korzyści, jak osoby niezarażone wirusem HIV. Szczepionki zapobiegają poważnemu przebiegowi choroby w przypadku zarażenia koronawirusem, mogą też potencjalnie zapobiegać dalszemu rozprzestrzenianiu się wirusa. Jeśli chodzi o to ostatnie, nie ma całkowitej pewności, dlatego zdecydowanie zaleca się, aby wszyscy kontynuowali działania zapobiegawcze, które tak dobrze poznaliśmy: myj ręce, zachowuj odstęp, noś maseczkę i zostań w domu, jeśli czujesz się źle.

Osoby z osłabionym układem odpornościowym i współistniejącymi chorobami

Dzięki dzisiejszemu leczeniu HIV ​​zdecydowana większość osób żyjących z tym wirusem w Norwegii, które się leczą, ma dobrze funkcjonujący układ odpornościowy i tak niski poziom wirusa we krwi, że testy nie są w stanie wykazać jego obecności. Według kliniki chorób zakaźnych Szpitala Uniwersyteckiego Ullevål w Oslo podwyższone ryzyko poważnego przebiegu choroby COVID-19 dotyczy tylko osób z osłabionym układem odpornościowym, tj. z odsetkiem komórek CD4 poniżej 350, z mierzalną liczbą wirusów oraz z współistniejącymi chorobami.

Osoby żyjące z wirusem HIV, które są skutecznie leczone, nie są narażone na zwiększone ryzyko poważnego przebiegu COVID-19.

Szczepionki Comirnaty (firmy Pfizer/BioNTech), Moderna i Janssen są bezpieczne dla osób z osłabionym układem odpornościowym. Janssen to firma farmaceutyczna należąca do Johnson & Johnson, która opracowuje szczepionkę.

Lekarze pierwszego kontaktu oceniają

Poradnia chorób zakaźnych Szpitala Uniwersyteckiego Ullevål w Oslo podkreśla, że ​​szczepienia pacjentów z HIV przeciwko koronawirusowi powinny być organizowane przez gminę a nie poradnię chorób zakaźnych. Zagrożonych pacjentów zgłaszają do szczepienia lekarze pierwszego kontaktu, dlatego ważne jest, aby lekarz wiedział o diagnozie HIV. Lekarz pierwszego kontaktu rutynowo otrzymuje kopię notatki medycznej, w której podaje się poziom CD4 i ilość wirusa. Notatki te są również dostępne dla samego pacjenta poprzez helsenorge.no.